حضور تیم استرالیا در ایران کنسل شد؟

تیم ملی بسکتبال استرالیا تا این لحظه اقدامی برای دریافت ویزای ایران انجام نداده و احتمالا به تهران نمی‌آید.

به گزارش ایران اکونومیست، در جریان بازی‌های پنجره پنجم انتخابی جام جهانی ۲۰۲۳، تیم ملی بسکتبال ایران در حالی باید روز ۲۳ آبان در تهران به مصاف تیم ملی استرالیا برود که در خواست این کشور مبنی بر برگزاری دیدار دو تیم در کشور ثالث، حواشی را ایجاد کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

محسن معزی‌فر سرپرست دبیری فدراسیون بسکتبال، درباره آخرین وضعیت این درخواست استرالیایی‌ها به ایران اکونومیست گفت: تا الان هیچ اطلاعات جدیدی از سوی فدراسیون جهانی (FIBA) به ما ارسال نشده است. تاکنون هیچ نامه‌ رسمی مبنی بر اینکه بازی باید در کشور ثالث برگزار شود، به فدراسیون ایران ارسال نکرده‌اند و این یعنی ایران طبق اصول ورزشی میزبان است.

او درباره پیش بینی فدراسیون ایران از زمان احتمالی تعیین تکلیف شدن این موضوع، اظهار کرد: ما فکر می‌کنیم نهایتا تا اواسط هفته نتیجه نهایی مشخص شود. هر صحبت و خبری هم بجز نامه رسمی فیبا،‌ نمی‌تواند برای ما قابل قبول باشد. ایران آماده میزبانی از استرالیا است و مشکلی برای برگزاری بازی‌ها نداریم.

معزی‌فر در پاسخ به این سوال که چرا تا این لحظه حکم قطعی دبیری او در فدراسیون صادر نشده است و آیا این تاخیر از طرف وزارت ورزش است؟ توضیح داد: واقعیت این است که هدف ما فعلا پیش بردن اهداف و کارها است، اصلا به این موضوع توجه نمی‌کنیم. اما بنده این موضوع را کاملا در اختیار و صلاحدید جواد داوری، به عنوان رئیس فدراسیون قرار داده‌ام. به قدری کارهای فدراسیون فشرده است که این موضوع در اولویت‌های صدم یا صد و یکم قرار دارد (باخنده).

او درباره زمان ورود تیم ملی چین به ایران نیز گفت: آن‌ها در تاریخ ۱۷ آبان وارد کشورمان می‌شوند. هیچ مشکلی هم برای میزبانی ما وجود ندارد.

به گزارش ایران اکونومیست،‌ دیدار دو تیم ایران و استرالیا از پنجره پنجم انتخابی جام جهانی ۲۰۲۳ در تاریخ 23 آبان برگزار می‌شود. در صورتی که تیم استرالیا وارد تهران نشود، باخت فنی برای آن‌ها ثبت می‌شود. ضمن اینکه استرالیا تا این لحظه اقدامی برای کسب مجوز ورود به ایران انجام نداده است.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: تیم ملی بسکتبال استرالیا ، بسکتبال ، تیم ملی بسکتبال ایران ، جام جهانی بسکتبال 2023

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: تیم ملی بسکتبال استرالیا بسکتبال تیم ملی بسکتبال ایران جام جهانی بسکتبال 2023 تیم ملی بسکتبال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۳۲۴۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چه شده که زنان در ورزشگاه ها حرف های رکیکی می زنند که تا حالا مختص مردان بود؟

روزنامه هم میهن نوشت: اتفاقاتی که این روزها در فضای ورزشی ایران رخ داده است، از یک نظر پدیده جدیدی محسوب نمی‌شود. در حقیقت، ساختار سیاسی ایران با دو مشکل اساسی در این موضوع مواجه است. ازیک‌سو، نمی‌خواهد خود را با ضوابط عمومی فدراسیون‌های جهانی یا کمیته بین‌المللی و منشور المپیک سازگار کند و درعین‌حال، می‌خواهد که همچنان از مزایای عضویت در این نهادها بهره‌مند شود و در مسابقات المپیک و جهانی و باشگاهی شرکت کند. از سوی دیگر، نمی‌خواهد یا نمی‌تواند خود را با الزامات فرهنگی ورزش در داخل کشور تطبیق دهد.

ریشه این مسئله نیز در ناسازگاری فرهنگ ورزشی با ارزش‌های سنتی است. این ناسازگاری به‌ویژه در ورزش زنان اهمیت بیشتری دارد. در سنت اجتماعی ما زن اساساً واجد جایگاهی نبود که بخواهد برای اثبات خود به صحنه بیاید و از آن مهمتر سرود برابری با مرد را بخواند. آن سنت الزامات خاص خود را به رفتار و پوشش و جایگاه زنان بار می‌کرد.

ولی زن در جامعه جدید تمام این محدودیت‌ها را رد می‌کند. شاید تعجب کنیم که چرا برخی از زنان نیز همپای مردان از کلمات رکیک استفاده می‌کنند. کلماتی که حتی کاربرد آن از سوی زنان وجاهت منطقی ندارد. علت این پدیده در همین اصرار به برداشتن مرزهای تمایزی است که چون به اجبار ایجادشده شکل‌های افراطی و حتی مضحک هم پیدا کرده است.

مشکل مهم و دیگر این ساختار داشتن تصور حق انحصاری امور به‌ویژه در حوزه فرهنگ نزد صاحبان قدرت است این تصور موجب شده که در اجرای اهداف فرهنگی به‌کلی ناکارآمد شوند. نمونه آن فضای عمومی ورزشگاه‌ها به‌ویژه فوتبال است که متاسفانه در کشتی هم هست و در سال‌های اخیر به والیبال و سایر رشته‌های ورزشی هم سرایت کرده است.

سیاست‌زدگی در ورزش، انحصار نسبی در مالکیت تیم‌های ورزشی، کوشش برای تبدیل ورزش به ابزاری برای پیشبرد اهداف فرهنگی غیرمرتبط با ورزش، عدم حضور مردم و ذینفعان در مسائل و مدیریت باشگاه‌ها و نیز تنظیم مقررات عمومی فضاهای ورزشی، در کنار علاقه وافر برای حضور در رقابت‌های ورزشی در سطح بین‌المللی و کوشش برای کسب مدال و جام و افتخار به آنها؛ جملگی موجب ایجاد سیاست‌هایی متعارض و فضایی مغشوش در ورزش شده است که دیر یا زود هزینه آن هم باید پرداخته شود.

این‌گونه تعارضات و عوارض در اغلب حوزه‌های مدیریتی وجود دارد ولی به عللی از جمله ضرورت تبعیت از منشور المپیک و مقررات فدراسیون‌های جهانی؛ در ورزش برجسته و مشهود شده است؛ زیرا در صورت عدم رعایت ضوابط این نهادهای بین‌المللی، امکان اخراج از فدراسیون‌های ورزشی جهانی وجود دارد و از آنجا که ورزش به‌ویژه ورزش قهرمانی رکن مهمی در تامین اوقات فراغت یا حتی هویت‌بخشی جوامع جدید است، تن دادن به اخراج موجب بحران داخلی خواهد شد.

فراموش نکنیم که ایران همچنان در حوزه ورزش در مقایسه با کشورهای مشابه خود حرف‌های زیادی برای بروز استعدادها دارد. بعلاوه پربیننده‌ترین شبکه تلویزیونی ایران با فاصله زیاد، شبکه‌هایی است که به ورزش می‌پردازند و الا صداوسیما فاقد مشتری جدی خواهد بود.

مجموعه این وضعیت در ورزش ایران موجب شده که حکومت هم در داخل و هم در خارج دچار چالش شود. چالش‌هایی که با گذشت زمان تشدید می‌شود و به اتخاذ تصمیمات به نسبت عجیب منجر شده و خواهد شد.

راه‌حلی جز سیاستگذاری بدون تناقض یا با تناقضات اندک نیست. با ممنوع کردن حضور زنان یا مردان در ورزشگاه‌ها هیچ مسئله‌ای حل نخواهد شد. مقررات پوشش هم همچنان دامن‌گیر فدراسیون‌های ورزشی خواهد بود.

کانال عصر ایران در تلگرام